در روزهای ابتدایی تولید الکترونیک، هر قطعه در یک صفحه مدار نیاز به جوش دستی داشت - یک فرآیند سخت گیرانه که نیاز به دقت استثنایی داشت.ظهور تکنولوژی جوش موج باعث انقلابی در بهره وری تولید شداما این تکنولوژی دقیقاً چگونه کار می کند و چه نقشی در تولید الکترونیک معاصر دارد؟این مقاله اصول، فرآیندهای و کاربردهای عملی جوش موج.
جوش موج یک فرآیند است که اجزای سوراخ را به صفحه های مداری چاپی (PCB) متصل می کند و آنها را از طریق یک موج از جوش ذوب می کند، که منجر به اتصال اجزای به پد های PCB می شود.در حالی که تکنولوژی نصب سطح (SMT) برجسته شده است، جوش موج همچنان برای کاربردهایی که نیاز به اتصالات با قابلیت اطمینان بالا دارند ضروری است.
بر خلاف جوش مجدد که عمدتاً برای اجزای نصب روی سطح استفاده می شود ، جوش موج به طور خاص به اجزای سوراخ شده می پردازد. برای PCB هایی که هر دو نوع را دارند ،تولید کنندگان معمولاً در ابتدا برای اجزای نصب شده روی سطح از جوش مجدد استفاده می کنند، پس از آن جوش موج برای قطعات سوراخ. جوش انتخابی گاهی اوقات می تواند به جای جوش موج برای افزایش دقت و کاهش استرس حرارتی جایگزین شود.
فرآیند جوش موج شامل چهار مرحله مهم است:
فلوکس نقش مهمی در جوش موج دارد:
روش های رایج استفاده عبارتند از:
انواع جریان با توجه به ترکیب و الزامات متفاوت است:
این مرحله حیاتی به اهداف متعددی خدمت می کند:
دمای پیش گرم کردن معمولی بین 80 تا 120 درجه سانتیگراد است، با روش هایی از جمله مادون قرمز، کنوکشن و گرم کردن هدایت.
فرآیند اصلی شامل عبور PCB ها از طریق امواج سولدر ذوب شده است. متغیرهای کلیدی شامل شکل موج، ارتفاع و سرعت ناقل هستند. انواع رایج موج:
دمای جوش معمولاً 240-260 درجه سانتیگراد را حفظ می کند و افزودنی ها عملکرد را بهبود می بخشند.
خنک سازی کنترل شده از ترک شدن مفاصل و یا خشکی دانه جلوگیری می کند. روش ها شامل خنک سازی هوای طبیعی یا سیستم های خنک سازی اجباری برای بهره وری تولید است.
یک سیستم کامل شامل:
جوش موج همچنان برای:
محدودیت ها شامل:
گرایش های در حال ظهور تمرکز بر:
علیرغم پیشرفت های SMT، جوش موج از طریق نوآوری مداوم اهمیت خود را حفظ می کند.درک اصول و کاربردهای آن همچنان برای متخصصان الکترونیک که به دنبال راه حل های تولید بهینه هستند ضروری است.
در روزهای ابتدایی تولید الکترونیک، هر قطعه در یک صفحه مدار نیاز به جوش دستی داشت - یک فرآیند سخت گیرانه که نیاز به دقت استثنایی داشت.ظهور تکنولوژی جوش موج باعث انقلابی در بهره وری تولید شداما این تکنولوژی دقیقاً چگونه کار می کند و چه نقشی در تولید الکترونیک معاصر دارد؟این مقاله اصول، فرآیندهای و کاربردهای عملی جوش موج.
جوش موج یک فرآیند است که اجزای سوراخ را به صفحه های مداری چاپی (PCB) متصل می کند و آنها را از طریق یک موج از جوش ذوب می کند، که منجر به اتصال اجزای به پد های PCB می شود.در حالی که تکنولوژی نصب سطح (SMT) برجسته شده است، جوش موج همچنان برای کاربردهایی که نیاز به اتصالات با قابلیت اطمینان بالا دارند ضروری است.
بر خلاف جوش مجدد که عمدتاً برای اجزای نصب روی سطح استفاده می شود ، جوش موج به طور خاص به اجزای سوراخ شده می پردازد. برای PCB هایی که هر دو نوع را دارند ،تولید کنندگان معمولاً در ابتدا برای اجزای نصب شده روی سطح از جوش مجدد استفاده می کنند، پس از آن جوش موج برای قطعات سوراخ. جوش انتخابی گاهی اوقات می تواند به جای جوش موج برای افزایش دقت و کاهش استرس حرارتی جایگزین شود.
فرآیند جوش موج شامل چهار مرحله مهم است:
فلوکس نقش مهمی در جوش موج دارد:
روش های رایج استفاده عبارتند از:
انواع جریان با توجه به ترکیب و الزامات متفاوت است:
این مرحله حیاتی به اهداف متعددی خدمت می کند:
دمای پیش گرم کردن معمولی بین 80 تا 120 درجه سانتیگراد است، با روش هایی از جمله مادون قرمز، کنوکشن و گرم کردن هدایت.
فرآیند اصلی شامل عبور PCB ها از طریق امواج سولدر ذوب شده است. متغیرهای کلیدی شامل شکل موج، ارتفاع و سرعت ناقل هستند. انواع رایج موج:
دمای جوش معمولاً 240-260 درجه سانتیگراد را حفظ می کند و افزودنی ها عملکرد را بهبود می بخشند.
خنک سازی کنترل شده از ترک شدن مفاصل و یا خشکی دانه جلوگیری می کند. روش ها شامل خنک سازی هوای طبیعی یا سیستم های خنک سازی اجباری برای بهره وری تولید است.
یک سیستم کامل شامل:
جوش موج همچنان برای:
محدودیت ها شامل:
گرایش های در حال ظهور تمرکز بر:
علیرغم پیشرفت های SMT، جوش موج از طریق نوآوری مداوم اهمیت خود را حفظ می کند.درک اصول و کاربردهای آن همچنان برای متخصصان الکترونیک که به دنبال راه حل های تولید بهینه هستند ضروری است.